Όταν η Εύη Γκάλαβου συνάντησε την εικονογράφο Κατερίνα Παντέλα.

Η Κατερίνα Παντέλα γεννήθηκε στη Λευκωσία και ασχολείται επαγγελματικά με την τέχνη του animation (κινούμενο σχέδιο) και illustration (εικονογράφηση).
Η ζωγραφική και οι ταινίες animation έγιναν οι μεγάλες τις αγάπες από πολύ μικρή ηλικία. Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης διαφόρων επιπέδων και στην ηλικία των 18 αποφασίζει να αφοσιωθεί στην τέχνη του Animation. Το 2012 αποφοίτησε με άριστα από τo Arts University Bournemouth με πτυχίο στο κλασσικό κινούμενο σχέδιο.
Η Κατερίνα έχει λάβει μέρος στην δημιουργία 2 ταινιών animation μικρού μήκους και έχει επίσης δουλέψει σε τηλεοπτικές παιδικές σειρές κινουμένων σχεδίων, στο Λουξεμβούργο και Νορβηγία. Έχει επίσης εργαστεί σαν freelance illustrator (ελεύθερη επαγγελματίας εικονογράφος). Τον τελευταίο χρόνο ζει στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και εργάζεται σαν character animator για την παιδική σειρά της Disney Channel, RandyCunningham: 9th Grade Ninja , στο studio Boulder Media.
Στόχος της για το μέλλον είναι να δουλέψει σε μεγάλου μήκους ταινία animation στην θέση του Art Director και να συνεχίσει να εικονογραφεί παιδικά βιβλία.

Ε.Γκ.  α) Γιατί και σε ποια ηλικία αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την εικονογράφηση/ ζωγραφική;

Κ.Π. Με τη ζωγραφική ασχολούμαι από πάντα,  από τότε που που έχω τις πρώτες μου αναμνήσεις δηλαδή. Η υποστήριξη  από τη μαμά μου -νηπιαγωγός στο επάγγελμα -έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αγάπη μου για τη ζωγραφική. Γενικά, στάθηκα τυχερή με γονείς που πρόσεξαν την κλίση μου προς τις τέχνες και φρόντισαν να με παροτρύνουν και να μου παρέχουν την αναγκαία εκπαίδευση και σωστό περιβάλλον από σχετικά μικρή ηλικία. Στην περίπτωση μου λοιπόν, δεν μπορώ να θυμηθώ μια συγκεκριμένη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με την ζωγραφική. Η επιθυμία υπήρχε από ανέκαθεν. Με την εικονογράφηση και τον σχεδιασμό κινουμένου σχεδίου αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά στην ηλικία των 18. Έξι χρόνια αργότερα και αφότου ολοκλήρωσα το πρώτο μου πτυχίο στο κλασσικό κινούμενο σχέδιο βρίσκομαι στην αρχή της καριέρας μου μεταξύ του animation και της εικονογράφησης. 

Ε.Γκ. β) Τη στιγμή της ολοκλήρωσης ενός έργου ή ακόμα και κατά τη διάρκειά του πως αισθάνεστε;

Κ.Π. Όταν τελειώνει ένα έργο το πρώτο αίσθημα που μπορώ να περιγράψω είναι η ανυπομονησία. Θέλω αμέσως να το μοιραστώ με κάποιον, να το δείξω και να πάρω γνώμες. Όμως πολύ γρήγορα ακολουθεί η ανασφάλεια γιατί όπως πολλοί δημιουργοί γνωρίζουν ένα έργο μπορεί να δουλεύεται για πάντα, πότε είναι πραγματικά ολοκληρωμένο είναι δύσκολο να πει κανείς. Έτσι κι εγώ, συνήθως ¨αναγκάζομαι¨ να αφήσω έργα μου σε (κατά τη γνώμη μου) όχι εντελώς ικανοποιητικό τελείωμα. 

Ε.Γκ. γ) Μέσα από τα έργα σας περνάτε κάποια μηνύματα ή εκφράζετε συναισθήματα της στιγμής;

Κ.Π Αυτό συνήθως εξαρτάται από το μέγεθος της δουλειάς ή του έργου. Δηλαδή αν είναι μια μεγάλη σειρά από σχέδια, ή μια μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων τότε μιλάμε για κάτι πολύ χρονοβόρο που θα το δουλεύω για μήνες, μπορεί και χρόνια. Σε μια τέτοια περίπτωση θέλω να δίνω κάποια μηνύματα μέσα από τα έργα μου, οργανώνω τις σκέψεις μου και τον τρόπο που θα παρουσιάσω το μήνυμα όσο πιο καθαρά γίνεται. 

Αν πάλι δουλεύω σε έργα πιο αυθόρμητα, ή σχέδια για προθέρμανση και μελέτη, τότε μάλλον εκφράζω συναισθήματα και σκέψεις της στιγμής.

Ε.Γκ. δ) Σε τι βαθμό σας επηρεάζει η κριτική των ειδικών και του κοινού;

Κ.Π. Μου αρέσει να δέχομαι κριτικές, καλές και κακές. Μερικές φορές επηρεάζομαι περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε και απογοητεύομαι. Αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μην αναλύω κριτικές σε υπερβολικό βαθμό, να ακούω τις απόψεις συναδέλφων και του κοινού και να διαχωρίζω ποιες είναι χρήσιμες για την καλλιτεχνική μου ανάπτυξη και ποιες όχι. 

Ε.Γκ. ε) Τι δυσκολίες συναντήσατε στον δρόμο σας ακολουθώντας την καριέρα της εικονογράφου/ζωγράφου;

Κ.Π. Δεν νομίζω ό,τι έχω συναντήσει τεράστια εμπόδια μέχρι τώρα. Πρέπει όμως να ομολογήσω πως η ξενιτιά και η ζωή μακριά απ’ τους δικούς μου είναι με διαφορά οι μεγαλύτερες δυσκολίες για μένα. Η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν περιορισμένη αγορά στους τομείς του animation και της εικονογράφησης. Νέοι δημιουργοί που δεν έχουν ακόμη “κερδίσει” κάποιο κύρος αναγκάζονται πολλές φορές να κυνηγήσουν το μέλλον τους σε χώρες με καλύτερα εγκατεστημένες βιομηχανίες. 

Ε.Γκ. στ) Μέσα από το διαδίκτυο υπάρχει η δυνατότητα κάθε καλλιτέχνης να παρουσιάσει τη δουλειά του. Ποια είναι η άποψή σας για αυτόν τον τρόπο έκθεσης;

Κ.Π. Θεωρώ πως o καλλιτεχνικός κόσμος έχει κάνει θαύματα μέσα από το διαδίκτυο όσον αφορά το self promotion και το marketing.  Δεν μπορώ να φανταστώ ποια πορεία θα ακολουθούσε η καριέρα μου χωρίς αυτό. Όλες οι δουλειές που έχω κερδίσει μέχρι τώρα έχουν προκύψει μέσα από το διαδίκτυο,  λόγω της ιστοσελίδας μου. Πιστεύω είναι έξυπνο και απαραίτητο ο κάθε επαγγελματίας δημιουργός να κρατά ένα διαδικτυωμένο portfolio με δείγματα δουλειάς και εμπειρίας.

Ε.Γκ. ζ) Οι καλλιτέχνες έχουν χαρακτηριστεί «ονειροπόλοι». Εσείς τι πιστεύετε, είναι διαφορετικοί;

Κ.Π. Δεν βρίσκω τους καλλιτέχνες διαφορετικούς, αν και πολλοί προσπαθούν υπερβολικά να αποδείξουν το αντίθετο. Ονειροπόλοι και δημιουργικοί είναι κατά τη γνώμη μου όλοι οι άνθρωποι, όλων των ηλικιών, και σε διάφορα επίπεδα. Aς πούμε πως οι καλλιτέχνες δεν διαφέρουν από άλλα άτομα λόγω της κλίσης τους, αλλά όλοι (καλλιτέχνες και μη) διαφέρουμε από άποψη της δημιουργικότητας που κουβαλάμε μέσα μας. 

Ε.Γκ. η) Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ζωγράφος; 

Κ.Π Θαυμάζω πάρα πολύ την δουλειά των Egon Schiele και Ronald Searle. 

Ε.Γκ.θ) Ποια η εμπειρία σας από την εικονογράφηση παιδικού παραμυθιού; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι;

Κ.Π Μέχρι στιγμής λατρεύω την εικονογράφηση για παιδιά.  Δεν μπορώ να κρίνω αν είναι εύκολο ή δύσκολο. Όπως όλες οι δουλειές κι αυτό εξαρτάται από το μέγεθος του project, το διαθέσιμο χρονικό διάστημα και κυρίως από τους συνεργάτες. Δεν γράφω βιβλία, αλλά ασχολούμαι με την εικονογράφηση κειμένων από συγγραφείς, έτσι καλό είναι ο συγγραφέας ή/και ο αντιπρόσωπος του εκδοτικού οίκου να είναι συνεργάσιμα και ευχάριστα άτομα. Όταν υπάρχει η συνεργασία σαν καλό θεμέλιο τα υπόλοιπα ακολουθούν και πιο εύκολα. 

Ε.Γκ. ι) Ποια είναι τα αγαπημένα σας παιδικά βιβλία;

Κ.Π  Τον τελευταίο χρόνο είμαι λάτρης των παιδικών βιβλίων του Oliver Jeffers και συγκεκριμένα το βιβλίο του με τίτλο “This moose belongs to me” που κυκλοφορεί και σε Ελληνική μετάφραση με τον τίτλο “Αυτό το ελάφι είναι δικό μου”.  Χαρακτηριστικά της δουλειάς του είναι το λυτό συγγραφικό του ύφος, με γραφικές, απλές συνθέσεις σε κάθε σελίδα. Σαν αποτέλεσμα, βγαίνει κάτι το πολύ δυναμικό. Κάποιες φορές το απλό είναι και το καλύτερο.

 Το προσωπικό της ιστολόγιο. http://katerinapantela.blogspot.no/

Εύη Γκάλαβου